POLSCY ZIOMALE.kura.

Kolega powiedział,że tę chałupę,którą kupili na wsi od rodziny ,skończyli już remontować i śmiało pojechać możemy.Popatrzyłem na niego i spytałem,co tam robić,bo książki na miejscu można czytać...Dziewczyny takie,że mucha nie siada-przekonywał.Cicho,spokojnie,a babcia obiecała,że kurę podaruje.
-Gdybyś tylko mógł zrobić takie urządzenie z korbką.
-Takie,co się kurę nabije i potem nad ogniem się będzie nią pokręcać?
-No.
-Dobra... 
-Dobra.

Jedziemy,Alkohole zakupione,żywność zdobyta.Wszystko gra.
-Duża ta wieś-spytałem.
-Mała.

Istotnie,mała.Szosa wąska i dziurawa jak sito.Ale dom ładny,na skrzyżowaniu.A obok dróżka i sad piękny,pachnący jabłkiem i gruszką.Może też zaistniał element śliwki...i wiśni,ale to gdzieś z oddali.
-Świetnie tutaj.
-A nie mówiłem.
Weszliśmy do środka.Sień zapachniała pierwsza.A potem kuchnia wielka i pokój.Usiedliśmy na starych,plecionych krzesłach.Resztki słońca wdzierały się do wnętrza przez niewielkie okno.Biały,odrapany kredens rzucał cień dziwny na drewnianą podłogę.
-Wiesz,pojedziemy,to zapoznam cię z dziewczynami i przy okazji zaprosimy je na jutro na wieczór...
Kolega nie skończył mówić,bo nagle pojawiła się stara ,niziutka kobieta z siekierą w ręku.Wyglądała,jak jakaś bogini,a siekiera przy jej mizernym wyglądzie dojrzała do atrybutu ludowości pełnej,dojrzałej i silnej.
-To moja babcia.
Zerwałem się i chwyciłem za dłoń.Była szorstka,spracowana,niemiła w dotyku.Musnąłem ustami wystającą kostkę i szybko wyprostowałem się.
-Chodźta,to se kurę złapieta.-powiedziała.

Ptaków było na pewno ze sto.Różne.Rude,brązowe,czarne w białe kropki,siwe i jedna cała biała.Kura wyróżniająca się.Królowa.No i...Babcia kazała właśnie tę złapać.
-A innej nie można,babciu?
-Ni,tamte złapta.Tylko tamte...

Stworzenie było sprytne,oj sprytne.Biegaliśmy zatopieni w  stadzie dobrą godzinę.W tym czasie złapałem dwadzieścia innych,ale biała była wyjątkowa.W końcu jednak przegrała.A zaraz potem poległa trzaśnięta wielką siekierą starej kobiety na pieńku ustawionym tuż przy jej
drewnianym,niskim domu.No cóż pozostał martwy,bezwładny ptak i szczerbaty uśmiech małego kata ze swym wielkim narzędziem w skarlałej dłoni.

Niestety,ale starość posiada w sobie bardzo dużo konserwatyzmu.Najpierw było skubanie,a potem musiał powstać rosół,choćby się waliło i paliło.

Dziewczyny były piękne.I chociaż za wiele nie mówiły(więcej się śmiały),to na zaproszenie przystały chętnie .Jednym słowem,wszystko szło po naszej myśli oprócz jednego-kury.Gotowała się cztery godziny i była twarda.Gotowała się osiem godzin,całą noc,cały dzień i była twarda.Przypominało to trochę wojnę,bowiem uzupełnialiśmy wodę na zmianę,co dwie godziny.Przypominało to zmianę warty...Zresztą miejscowość nazywa się Sielce.Nic dodać nic ująć.

Potem przyszła imprezka.Wszystko jak trzeba-ona twarda.Dziewczyny się zniechęciły i poszły.Rożen się przewrócił,kura wpadła w ognisko. Poszliśmy spać.
-Spaliła się ta cholera-zagadnąłem rano.
-Zaraz pójdę i zobaczę.
Wrócił i oznajmił...

-Nieeee!-krzyknąłem widząc przypaloną kulę.
-Wiesz,tamte drzewa,to moja bramka-krzyknął kolega.
-Dobra,a te moja...
-Ja jestem Boniek.
-A ja Pele.
-Uwaga,uwaga,goooooooooooool!!!KUBA